Home

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Onze huwelijksreis naar Mexico

 

Ondanks dat we al in 1999 getrouwd zijn, was het er nog niet van gekomen om op huwelijksreis te gaan. In mei 2002 is het er dan toch van gekomen! We twijfelden nog tussen China en een Latijns-Amerikaans land, en hebben uiteindelijk dus voor Mexico gekozen. Dat bleek achteraf een goede keuze. Het is een heel interessant land voor wie van archeologie, natuur en etnologie houdt. En daarna een beetje uitrusten aan het strand...

Op de kaart hieronder is te zien welk traject we hebben afgelegd:

Copie de maya-map.jpg (319897 octets)*

Klik op de plaatjes om ze te vergroten. De afbeeldingen met een sterretje erachter zijn niet door ons gemaakt maar komen van andere sites.

 

Woensdag 1 mei.

Op onze laatste dag thuis hebben we Calypso naar Erik’s ouders gebracht. Zoals gewoonlijk heeft ze heel de weg in de auto gemiauwd. Eenmaal aangekomen was ze zeer ontevreden, alsof ze jaloers was dat we zonder haar op vakantie gingen.

In de namiddag zijn we teruggekomen en zijn we begonnen onze tassen in te pakken, en we waren hier nog niet mee klaar toen Renée en Els, een nicht van Myriam en haar vriendin, kwamen. We hadden nl. afgesproken dat ze bij ons langs kwamen omdat ze op doorreis waren naar Frankrijk, en ons zodoende een lift konden geven naar het vliegveld. We hebben samen spaghetti gegeten en zijn vroeg naar bed gegaan.

 

Donderdag 2 mei.

Rond 8:00 hebben Renée en Els ons naar Zaventem gebracht. Daar hebben we afscheid genomen en op onze vlucht naar Newark, VS gewacht die om 10:20 zou vertrekken. Deze kwam aan om 12:10 plaatselijke tijd, 18:10 in België. De aansluitende vlucht zou om 16:00 vertrekken, maar we hebben 1:40 in het vliegtuig moeten wachten omdat het weer te slecht was. Uiteindelijk zijn we dan om 17:40 opgestegen om te vertrekken naar Cancún.

Het vliegveld daar kwam een beetje amateuristisch op ons over, en bovendien hebben we lang in de rij moeten staan om de formaliteiten af te handelen. Daarna hebben we een soort taxibusje genomen naar ons hotel (het enigste hotel dat we vooraf geboekt hadden). Cancún bleek enorm toeristisch te zijn, het ene luxe (en lelijke) hotel na het andere. Na een rit van ca. drie kwartier kwamen we dan aan in het centrum van de stad, waar wij als laatsten konden uitstappen. Ondertussen was het 22:30 (5:30 in België) dus waren we wel aan een bed toe.

Cancún viel ons nogal tegen, ten eerste vanwege het commerciële, toeristische karakter. Ten tweede was ons hotel nogal vuil, en daar kwam nog eens bij dat Myriam ziek was.

 

Vrijdag 3 mei.

We hebben eerst een douche gepakt (samen met de vele mieren) om het zweet van de reis weg te spoelen. We zijn vervolgens te voet vertrokken om het busstation te zoeken. Het was, ondanks het vroege uur, al behoorlijk warm. Bij het busstation aangekomen (nadat we even verdwaald waren) was Myriam nog steeds ziek, ze heeft daar voor de tweede keer overgegeven. Erik heeft bij een wisselkantoor onze Amerikaanse dollars omgewisseld voor Mexicaanse peso's.

Dan hebben we om 10:00 een 2e klas bus naar Chichén Itzá genomen. Dat was al een ervaring op zich. Deze stopte overal waar iemand zijn hand opstak. Zo nu en dan kwamen er verkopers van fruit, sandwiches of drankjes aan boord, vooral kinderen, die dan enkele kilometers verder weer uitstapten. Wat ons ook opviel (vooral onze magen) was het grote aantal topes, de Mexicaanse versie van de verkeersdrempel. Deze dienen als voetgangersoversteekplaats en kwamen veelvuldig voor in de kleine dorpjes waar we door kwamen, en waar behalve veel voetgangers ook honden, kippen en varkens op de weg liepen.

Na ongeveer vier uur werden we afgezet voor het hotel wat we besloten hadden te nemen. En, gelukkig, de slechte smaak in de mond die we van Cancún hadden overgehouden, was direct verdwenen. Hotel Dolores Alba kwam op ons over als een soort oase. Kleine bungalowtjes die bovendien schoon waren, twee zwembaden en een leuk restaurant. Eerst hebben we ons even afgespoeld, en toen hebben we direct een duik genomen in het eerste zwembad en in de zon gelegen. Hier hebben we Linda ontmoet, een Amerikaanse, en Tamara en Sébastien uit Québec.

Daarna een hapje gegeten in het restaurant, en ’s avonds heeft de hoteleigenaar Linda en ons naar de archeologische site gebracht waar een lichtspektakel werd gegeven. Hier werd in het kort de Maya-geschiedenis verteld, geïllustreerd door nagespeelde conversaties tussen Maya’s en een voordracht uit de Popol Vuh, het heilige boek van de Maya’s waar onder andere het scheppingsverhaal in staat. De lichteffecten dienen om de originele kleuren van de bouwwerken te tonen, omdat deze vaak voorzien waren van een bonte laag pleisterwerk.

Om 21:30 zijn we bij het hotel terug gekomen, waarna we nog even, bij nacht, in het tweede zwembad gezwommen hebben. De bodem van dit natuurzwembad bestond uit natuurlijke rotsen.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0001.jpg (135864 octets)

  Terug naar boven

 

Zaterdag 4 mei.

Om vier uur werden we al wakker, waarna we slecht konden slapen, door de jetlag enerzijds en door de warmte en allerlei vreemde dierengeluiden anderzijds. ’s Morgens zijn we met vijven (Linda, Sébastien, Tamara en wij) teruggegaan naar de site om het bij daglicht te kunnen zien. Daar hebben we een Engelstalige gids, Felipe, genomen die ons veel geleerd heeft over de Maya’s en over deze indrukwekkende plaats. In het kort:

De eerste Maya-bouwwerken dateren uit de 7e eeuw. In de loop van honderden jaren is de vestiging enkele malen verlaten, en weer opnieuw bewoond. Rond het jaar 1000 hebben Tolteken de, op dat moment verlaten, plaats in bezit genomen. De tolteken waren een nomadenvolk, oorspronkelijk afkomstig uit Tula. In de 11e en 12e eeuw waren ze echter prominent aanwezig in Yucatán, en namen veel facetten uit de Maya-cultuur over. Hun archeologie was echter wel verschillend. Dit resulteert in twee archeologische stijlen, wat deze site uniek maakt.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0004.jpg (96073 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0005.jpg (84690 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0006.jpg (91383 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0009.jpg (159197 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0012.jpg (137914 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0014.jpg (189220 octets)

In deze tijd was de gevederde slang Kukulcán de belangrijkste god.  Ter ere van hem is een imposante piramide gebouwd, die nu Kukulcán genoemd wordt. De Tolteken/Azteken-naam voor Kukulcán was eigenlijk Quetzalcoatl, en men vermoedt dat de oppergod Chac, god van de regen en de schepping, van dezelfde mythologische figuur afkomstig is. Van Quetzalcoatl is bekend, dat toen hij verslagen werd door de ‘slechte’ god Tezcatlipoca, zijn ziel is opgestegen om de planeet Venus te vormen.

De piramide Kukulcán is een wonder van vernuft: in het midden van iedere zijde is een trap met 91 treden, dit opgeteld met de bovenste trede die een platform vormt, geeft dat 365 treden, het aantal dagen in een jaar. Het aantal rechthoekige versieringen naast de trappen is 52, het aantal jaren in een Maya-eeuw. Maar het meest bijzondere speelt zich ieder jaar op 21 maart en 21 september af: tijdens de equinox is de noordzijde geheel in de schaduw, en gedurende een 3 uur durend schouwspel verschijnen er verlichte driehoeken op de zijkant van de trap. Deze driehoeken worden gevormd door de schaduw van de ribbe van de piramide. De driehoeken verschijnen vanaf de bovenkant, en ‘lopen’ naar beneden: de god Kukulcán, in de gedaante van slang, daalt uit zijn tempel af naar de aarde en geeft het langer of korter worden van de dagen aan.

Klik hier voor een driedimensionale simulatie van de Kukulcán-piramide (afbeeldingen + film)

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0010.jpg (118441 octets) snake.jpg (77692 octets)*

De piramide is gebouwd op een kleinere piramide. De reden hiervoor is, dat de Maya’s geloofden dat aan het einde van elke cyclus van 52 jaar, een Maya-eeuw, hun beschaving verloren zou gaan. Als vervolgens bleek dat dit niet gebeurde, namen ze de stad opnieuw in gebruik en soms werd dat ‘gevierd’ met een nieuwe tempel, of in dit geval het vergroten van een piramide. Daarnaast was het ook zo, dat de bevolking was verdeeld in klassen. De bovenste klasse, de koningen en geleerden, konden de onderste klasse in bedwang houden door ze tempels te laten bouwen, zodat ze geen tijd hadden om na te denken en in opstand te komen.

In de 12e of 13e eeuw is de stad definitief verlaten, en tijdens de Spaanse verovering waren er slechts nog een handvol inwoners aanwezig. Tot die tijd is het echter wel een belangrijke bedevaartplaats gebleven.

Andere bezienswaardigheden die indruk op ons maakten (zonder de rest van de site te kort te willen doen!): 

  • het terrein van het balspel, de grootste van Midden-Amerika. De inscripties die op sommige plaatsen bewaard zijn gebleven geven uitleg over hoe het spel gespeeld werd.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0007.jpg (119651 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0008.jpg (90921 octets) pelote.jpg (128882 octets)*

  • El Caracol (de slak), wat een observatorium was. In de koepel zitten vier deuren, en 2x per jaar gaat het zonlicht door één van de deuren, door de koepel, en komt er via de tegenoverliggende deur weer uit. Door de hemel waar te nemen vanuit dit gebouw wisten de Maya’s al dat Jupiter, zoals de aarde, een planeet was die rond de zon draait, terwijl wij nog dachten dat de aarde plat was en de zon eromheen draaide.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0013.jpg (78967 octets)

  • de tempel van 1000 kolommen.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0015.jpg (96631 octets)

  • de waterput waar offers in gegooid werden (voorwerpen en mensen)

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0011.jpg (173887 octets)

Uiteraard hebben we de piramide Kukulcán, ofwel El Castillo, beklommen.

We wilden toen geld gaan pinnen in het nabij gelegen dorpje Pisté, dus hebben we samen met Linda een taxi daar naartoe gepakt. Hier hadden we pech: de machine was buiten werking. Gelukkig waren Linda, Tamara en Sébastien bereid om ons wat te lenen, omdat we sowieso van plan waren allemaal hetzelfde hotel te nemen voor de volgende etappe, Mérida.

Tegenover het hotel was een ondergronds meertje, de cenote Ik-Kil, waar Erik nog even gezwommen heeft voordat we ’s middags de bus naar Mérida gepakt hebben.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0016.jpg (138901 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0017.jpg (101147 octets)

Deze keer een 1e klas bus. Felipe had ons uitgelegd dat Yucatán een nogal vlak landschap is. Dit houdt in, dat de heuvels die er hier en daar toch zijn, vaak Maya-bouwwerken zijn die in de loop van honderden jaren zijn begroeid met bomen en struiken. En inderdaad, onderweg hebben we vele heuvels gezien waarvan alleen je fantasie je kan zeggen wat eronder zit.

In Mérida hebben we het hotel van dezelfde eigenaar als in Chichén Itzá opgezocht. Vanaf buiten gezien zag het er niet uit, maar binnen de deur bleek het het meest luxe hotel van onze reis te zijn:

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0033.jpg (80588 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0034.jpg (220536 octets)

Na even te zijn afgekoeld in het zwembad hebben we een wandelingetje door de stad gemaakt en met Sébastien en Tamara de overdekte markt bezocht. Het meest bijzondere wat we hier zagen waren de maquechs, grote kevers die met gouden kettinkjes en gekleurde stenen waren versierd. Deze ‘levende juwelen’ konden wel lopen, maar niet wegvliegen omdat hun dekschilden aan elkaar geplakt waren met de versieringen. Niet echt diervriendelijk! In Mérida konden we genoeg geld pinnen om onze schulden af te lossen.  

meketch-merida-1.jpg (14407 octets)*

Wat ons opviel wat de mensen betreft: De mannen zijn nogal vriendelijk (echter vaak wel met een bijbedoeling...), even vertwijfeld rondkijken is genoeg om een joviaal ‘Can I help you, amigos?’ aan te horen. Als Myriam dan vervolgens in het Spaans antwoordde, waren ze helemaal aan onze kant en wezen ze ons niet alleen de weg, ze liepen zelfs mee om er zeker van te zijn dat we het konden vinden (of toch voor een fooi?).

We hadden iets gehoord over een restaurant wat typische streekgerechten serveert, dus zijn we daar naar toe gelopen... om te merken dat het gesloten was. Dan maar weer heel de weg terug gelopen om te eten op de Zócalo, het centrale plein van de stad. Hier begon een toeristische gids met ons te praten, die we dan maar hebben uitgenodigd om aan te schuiven en met wie Myriam een leuk gesprek gevoerd heeft.

Mérida noemt zich met trots ‘culturele hoofdstad van Yucatán’, en dat bleek die avond uit verschillende soorten live muziek op de straat. Toevallig kwamen we twee Duitse meisjes tegen, Gabi en Sylvia, die we van gezicht hadden herkend omdat ze ook in ons hotel waren. Met hun zijn we naar de Noche Méxicano gaan kijken, typisch Mexicaanse muziek. Zeer opvallend: Mexicanen dansen bijna niet op straat, iedereen keek ernaar zonder te bewegen.

 

  Terug naar boven

 

Zondag 5 mei.

Al om 8:00 stapten we in de bus om een bezoekje te brengen aan Uxmal, een archeologische site die zich van Chichén Itzá onderscheidt doordat deze in een zeer droge streek ligt, zodat de Maya’s een systeem van wateropslag hadden uitgevonden met een soort waterputten. De doeltreffendheid hiervan was echter toch afhankelijk van de hoeveelheid neerslag tijdens het regenseizoen. Niet verbazend dat de regengod Chac hier de belangrijkste god was. De architectuur staat bekend als de ‘Puuc-stijl’, Puuc is ook de naam van de regio.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0018.jpg (144424 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0019.jpg (101407 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0020.jpg (102745 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0022.jpg (129099 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0023.jpg (86710 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0024.jpg (133145 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0025.jpg (82630 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0026.jpg (138048 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0027.jpg (100860 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0028.jpg (184719 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0029.jpg (137070 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0030.jpg (84256 octets)

De nederzetting was al bewoond voor het begin van onze jaartelling, maar werd een belangrijke stad vanaf de 3e eeuw na Christus. De bloeiperiode van Uxmal lag tussen 1000 en 1200.

De bus terug naar Mérida kwam pas om 14:30. Gabi en Sylvia waren hier ook, we hebben wat met hun gekletst om de tijd te doden.

Op de weg terug heeft Myriam aan een plaatselijke inwoonster gevraagd hoe het komt dat zoveel land verschroeid is. Het blijkt zo te zijn, dat langs de wegen de begroeiing zo nu en dan wordt afgebrand. Ook gebieden waar landbouw wordt bedreven worden op die manier gereed gemaakt. Soms loopt dat wel eens uit de hand en brandt er iets meer dan bedoeld...

In de namiddag zijn we teruggekomen in Mérida, waar het op dat moment warmer was dan 40 graden. In één van de vele cybercafés hebben we het nieuws gelezen dat Le Pen, tot onze opluchting, de tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen had verloren. Vervolgens hebben we door de stad gewandeld, waar weer muziek was (wat een beetje tegenviel). ‘Ons’ restaurant was nu wel open, zodat we een plaatselijk gerecht konden proeven: Poc Chuc, fijne reepjes varkensvlees met een tomatensausje en ui, bonen en jus d’orange.

Om 20:00 zijn we teruggekomen in het hotel en hebben we nog even gezwommen voor het slapen.

  Terug naar boven

 

Maandag 6 mei.

“Rustdag”. Vandaag geen uitstapjes en geen verplaatsing. Eerst hebben we ontbijt genomen in het hotel, daarna zijn we de stad ingegaan. We zijn allebei naar de kapper gegaan, die spotgoedkoop was: 300 peso, ca. €3,40. En het was nog goed gedaan ook, vooral bij Erik. Daarna hebben we een nieuwe grote rugzak gekocht, omdat we vertrokken waren met een grote en 2 kleintjes die allemaal propvol waren. De rest van de ochtend hebben we enkele bezienswaardige gebouwen bezocht, te weten het oude Spaanse huis Casa de Montejo uit de 16e eeuw, de kathedraal, de eerste die gebouwd is op het Amerikaanse continent, en het Palacio del Gobierno. Hierin worden moderne schilderijen tentoongesteld, die de geschiedenis vertellen oven de invasie van Yucatán door de conquistadores, de slavernij van de Maya’s en de vernietiging van hun cultuur.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0031.jpg (94311 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0032.jpg (85902 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0035.jpg (79779 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0036.jpg (107032 octets)

Toen hebben we geluncht in self-resto Gran Chapur. Hier waren geen toeristen te bekennen, uitsluitend Mexicanen. We hebben een interessant gesprek gehad met een serveerder, die bovendien een beetje Frans kon. Hij heeft ons over de Mexicaanse samenleving het volgende verteld:

De Mexicaanse samenleving is een machocultuur, in die zin dat vrouwen wel bewonderd worden om hun schoonheid, maar dat niet van ze verwacht wordt dat ze een carrière hebben. Dit uit zich in een straatbeeld met veel mannen, die vaak goedlachs zijn. Banen waarin vaak contact met het publiek voorkomt worden meestal uitgevoerd door mannen, vrouwen zouden bijna gezien worden als prostituees. In veel restaurants en cafés werken bijna uitsluitend mannen. Vrouwen horen thuis te blijven. Als vrouwen wel werken, dan is dit een teken van armoede en bijna een schande voor hun man. Vrouwen werken dan ook vaak in functies waarin ze niet in het openbaar hoeven te verschijnen, zoals secretaresses. De vrouwen die we tegen kwamen met een baan waarin ze wel in het openbaar verschenen bleken over het algemeen slechter gehumeurd dan de mannen. Dit klopt ongeveer met wat we zelf gedacht hadden.

De rest van de middag hebben we gezwommen en uitgerust in het hotel. s’ Avonds hebben we met Linda in een restaurant gegeten, en een halssnoer voor Myriam gekocht (wat we later helaas zijn kwijtgeraakt).

Die avond werd er een volksdans uitgevoerd door jonge mensen en kinderen. We vonden het al knap dat ze dansten met een vol flesje op het hoofd balancerend, maar toen ze het vervolgens deden met een dienblad met daarop een fles en een paar glazen waren we helemaal verbaasd. Ook hadden ze een dans uit Beieren geïmporteerd, waarbij ze rond een paal met gekleurde linten dansten. Hierdoor raakten de linten in elkaar verweven, en uiteindelijk werd het zo ontstane net ook weer al dansend ontward.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0037.jpg (79815 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0038.jpg (71970 octets)

  Terug naar boven

 

Dinsdag  7 mei.

Op deze dag hadden we een trip naar het nationale park van Celestún gepland. Met een groepje toeristen zijn we om 9:00 in een busje vertrokken om er om 10:30 aan te komen.

Daar hebben we een boottocht over de zeearm gemaakt, en naast de grootste kolonie van roze flamingo’s in Noord-Amerika hebben we tal van andere vogels gezien, zoals pelikanen en albatrossen. Het bootje is ook even gestopt in een binnenmeertje in de omliggende jungle, zodat we hadden kunnen zwemmen, maar dat hebben we niet gedaan. Daarna hebben we gegeten in een restaurant aan het strand van de Golf van Mexico, en natuurlijk in de zee gezwommen en een paar mooie schelpen gevonden. Blijkbaar waren er weinig haaien in de buurt, anders waren ze zeker op het bloed afgekomen wat Myriam verloor vanwege haar maandelijks terugkerende probleempje.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0039.jpg (160420 octets)

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0040.jpg (62914 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0041.jpg (181129 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0042.jpg (150322 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0043.jpg (149643 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0044.jpg (58153 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0045.jpg (87359 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0046.jpg (49109 octets)

Toen we om 17:00 terug in Mérida kwamen hebben we eerst kaartjes voor de nachtbus naar Palenque gekocht. Het voordeel van een nachtbus is, dat je overdag geen tijd verliest met reizen, en dat je voor die nacht geen hotel hoeft te betalen. Het nadeel is dat je iets minder comfortabel slaapt...

Toen was het tijd voor dé afknapper van de vakantie: onze creditkaarten werkten niet meer, we konden geen geld meer pinnen. De waarschijnlijke reden: enige tijd daarvoor had Myriam geprobeerd geld te pinnen. Op het scherm waar je de pincode moet invoeren was ook de mogelijkheid ‘doorgaan’. Dat heeft ze dus gedaan zonder de code in te voeren. Het systeem vermoedt dat er sprake is van diefstal en blokkeert de kaart. Tot dan toe werkte onze tweede creditkaart nog wel, maar op dat moment bleek ook die geblokkeerd te zijn, vermoedelijk omdat we de limiet op die kaart overschreden hadden. En dat nadat we de dure buskaartjes al betaald hadden. We hadden nog contant geld voor een paar dagen, maar niet genoeg om het einde van de vakantie mee te halen. En zelfs op dat moment hebben we geen ruzie gemaakt, en zijn we min of meer rustig gebleven. Bovendien waren we er allebei aan schuldig, omdat Myriam vergeten was de code in te voeren en omdat Erik het vooraf niet nodig vond om de normale bankkaartjes mee te nemen, die ook gewerkt zouden hebben.

Voor de afwisseling hebben we dan in een pizzeria gegeten, en daarna op de Zócalo gezeten. We werden aangesproken door Ivan, een scholier die een opleiding in het toerisme volgde. Oorspronkelijk wilde hij ons een vragenlijst laten beantwoorden over Campeche, maar dat aardde uit in een lang gesprek over toerisme, Campeche, het Spaans van Myriam en de Mexicaanse samenleving.

Wachtend op de bus hebben we in de wachtzaal een Spaanstalige soap bekeken en toen vanaf 22:00 geprobeerd te slapen in de bus. Van Gabi en Sylvia, die het traject in de andere richting hadden afgelegd, hadden we gehoord dat het koud zou zijn in de bus vanwege de airco, dus waren we hierop voorbereid.

  Terug naar boven

 

Woensdag 8 mei.

Na toch een heel klein beetje geslapen te hebben, kwamen we om 6:00 aan in Palenque. Hopend dat ons creditkaart-probleem slechts van tijdelijke aard zou zijn, hebben we geprobeerd te pinnen. Maar zonder resultaat. Dan hebben we eerst maar een taxi naar een hotel gepakt, om ons van de rugzakken te verlossen en ons wat op te frissen. Het was een ecologisch hotel 4 km. buiten de stad, vergelijk maar met bij de boer kamperen in Nederland. Gemeenschappelijke douches en toiletten, hutten met daken van gedroogde palmblaren en kippen en kalkoenen die vrij rondlopen. Hier waren dezelfde dierengeluiden te horen als in Chichén Itzá.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0063.jpg (144180 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0064.jpg (144709 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0067.jpg (123569 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0068.jpg (73984 octets)

We zijn direct weer teruggegaan naar Palenque om te proberen ons probleem op te lossen. Na bijna drie kwartier in een lawaaierige straat met België gebeld te hebben (20 peso's / €2.20 per minuut, hallo) kwamen we bij Sonja van onze bankvestiging in Molenbeek terecht waar ze ons persoonlijk kennen als de internauten. Zij zou zich voor ons inzetten, maar ze kon ons niets beloven, omdat het bijna sluitingstijd was (7 uur tijdsverschil) en donderdag en vrijdag zou de bank gesloten zijn. We moesten het de volgende dag nog maar eens proberen, en anders tot maandag geduld hebben en zuinig leven...

Om toch weer een beetje terug te komen in vakantiestemming zijn we dan toch maar naar de archeologische site van Palenque gegaan. Deze site onderscheidt zich van bv. Chichén Itzá doordat deze volledig door Maya’s werd bewoond en niet door Tolteken. Ook de omgeving was anders: de site wordt omgeven door met oerwoud begroeide bergen. Om bij sommige ruines te komen moesten we een stukje door de jungle.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0047.jpg (154244 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0048.jpg (123384 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0049.jpg (133543 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0050.jpg (169703 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0051.jpg (56115 octets)

De meeste tempels werden gebouwd in de tijd van de koningen Pacal, in de 7e eeuw, en zijn zoon Chan-Bahlum (Jaguar-slang). Toen deze laatste stierf raakte de stad in verval om definitief verlaten te worden in de 10e eeuw. Pas 800 jaar later werd de stad herontdekt.

De inscripties in de tempels, versieringen en hiëroglyfen, zijn vaak nog in goede staat. Hier hebben we geleerd hoe de Maya’s getallen noteerden.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0052.jpg (92111 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0054.jpg (67704 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0055.jpg (128731 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0056.jpg (141474 octets)

Omdat we onze shampoo in Mérida hadden achtergelaten zijn we daarna naar Palenque gegaan om nieuwe te kopen. Het transport tussen Palenque en de ruines, met ons hotel daartussenin, gebeurt met collectivos. Dit zijn oude, versleten busjes, die steeds heen en weer rijden, en die iedereen meenemen tot ze vol zitten, voor 7 peso's. We hadden dus een collectivo kunnen nemen om vanuit Palenque terug naar het hotel te gaan, maar om 14 peso's uit te sparen hebben we de 4 km. gelopen. Echter, 4 km. in de zon, en 35-40 °C op een wegje dat steeds stijgt en daalt, met weinig beschutting, lijkt ergens toch veel langer te zijn... We dachten dat we ter plekke dood zouden vallen, maar we hadden dan toch mooi 14 peso's uitgespaard.

Bij terugkomst in het hotel hebben we met onze ‘buren’ gepraat, een Nieuw-Zeelander en een Australische, met wie we hebben rondgedobberd in het zwembadje. Het was ook een mooi moment om met de hand een paar kleren te wassen en een kleine siesta te houden. Na het eten in het restaurant van het hotel zijn we gaan slapen om het slaaptekort van de vorige nacht te compenseren.

  Terug naar boven

 

Donderdag 9 mei.

’s Morgens nog maar eens geprobeerd te pinnen in Palenque en jawel: Erik’s kaart deed het weer, een enorme opluchting. Daar hebben we direct maar van geprofiteerd door 5000 peso's te pinnen. Dan een geïmproviseerd onbijt genomen met fruitsap en op straat gekochte appels. Met zoveel geld op zak konden we weer doen wat we wilden en dus besloten we die dag naar Agua Azul te gaan, een serie watervallen met turquoise-blauw water. Alleen in april en mei heeft het water zo’n mooie kleur, omdat daarna de tropische stormen het water bruin maken. We gingen dus op het goede moment.

In de collectivo naar Palenque vroeg Myriam aan de chauffeur op hij een goedkope manier wist om daar te komen, en hij bood ons aan om ons voor 500 peso's (€55) daar naar toe te brengen. We hebben dat maar gedaan hoewel we wel de indruk kregen opgelicht te worden.

Na anderhalf uur in de collectivo, met de broer van de chauffeur die verdiept was in een western, hebben de 2 broers in een restaurant op ons gewacht terwijl wij de watervallen bezochten. We hebben daar gezwommen, en hopend dat de broers niet achter onze rug vertrokken waren zijn we teruggekeerd naar het restaurant om een hapje te eten. Gelukkig waren ze er nog en hebben ze ons weer terug gebracht.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0057.jpg (79557 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0058.jpg (95221 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0059.jpg (92011 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0061.jpg (122656 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0062.jpg (112086 octets)

Terug in het hotel hebben we nog eens gewassen, gerust en gezwommen. Tijdens het eten daarna hebben we anderhalf uur gekletst met een familie uit Palenque en zijn we gaan slapen.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0066.jpg (67227 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0065.jpg (71734 octets)

  Terug naar boven

 

Vrijdag 10 mei.

Die ochtend hebben we Palenque verlaten, eerst een collectivo om naar het busstation te gaan, en daar de bus van 10:00 naar San Cristobal de Las Casas genomen. Dit was een mooie rit door het berglandschap, maar door de vele haarspeldbochten niet echt aan te bevelen voor diegenen die snel wagenziek worden. We waren hierop voorbereid en hadden pilletjes gekocht om niet misselijk te worden. Opvallend was dat de valleien in de buurt van San Cristóbal gevuld waren met rook. Dit kwam doordat de vegetatie verbrand werd om de grond rijp te maken voor landbouw. Een meevallertje: we kwamen al na 4 uur aan in plaats van de 6 uur waar we op gerekend hadden.

San Cristóbal ligt in de staat Chiapas, waar de zapatistenbeweging actief is. Deze militante groep komt op voor de erkenning en de rechten van de indianenbevolking en ligt regelmatig overhoop met de Mexicaanse regering. Zo hebben ze in 1994 enkele steden in Chiapas, waaronder San Cristóbal, bezet. Hun populariteit blijkt uit het feit dat kleine poppetjes, compleet met zwarte bivakmuts en geweer, als souvenirs worden verkocht.

In San Cristóbal was de temperatuur veel aangenamer dan in Palenque, omdat we toch op 2200m. hoogte waren. ’s Avonds was het zelfs een beetje koud. Als eerste hebben we ons hotel opgezocht en vervolgens de stad verkend (waar we heel veel kerken zagen). De musea en het bureau voor toerisme waren helaas al gesloten. Dan hebben we even gebabbeld met de hoteleigenaar en zijn we naar een internetcafé gegaan, omdat Erik benieuwd was of Feyenoord de Uefa-cup gewonnen had de woensdag ervoor. En er bleek meer gebeurt te zijn in Nederland, vier dagen na de feiten kwamen we er pas achter dat Pim Fortuyn vermoord was.

Daarna zijn we naar een boekenwinkel gegaan waar Myriam een boek gekocht heeft en waar ook een restaurant bij was.

  Terug naar boven

 

Zaterdag 11 mei.

Om 9:00 zijn we vertrokken op een excursie naar El Canon del Sumidero, met een groep van 16 mensen. Dit is een prachtige canyon, met rotswanden tot 1000m. hoog. Onnodig te zeggen dat we ons klein voelden tijdens de boottocht! Op deze plek hebben Maya’s, die zich niet aan de Spaanse overheersing wilden onderwerpen, massaal zelfmoord gepleegd door van de rotsen naar beneden te springen. Naast de imposante rotswanden hebben we ook vele vogels, enkele apen en krokodillen gezien.

groep canon del sumidero.jpg (53287 octets)

Met dank aan Eduardo Soares da Costa Faro (midden, met baard en zonnebril) uit Rio de Janeiro voor de groepsfoto.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0070.jpg (147384 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0071.jpg (65880 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0072.jpg (131095 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0073.jpg (70421 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0075.jpg (50262 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0076.jpg (136313 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0078.jpg (154612 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0082.jpg (90572 octets)

Een van de mooiste dingen die we gezien hebben was de zgn. kerstboom in een rotswand. Deze is ontstaan doordat halverwege de wand een opening zit, waardoor in het regenseizoen onophoudelijk water uit komt vallen. Hierdoor is de vegetatie eronder anders van samenstelling, waardoor het lijkt op een kerstboom. De 'piek' wordt gevormd door kalk wat met het water meekomt. Als je dichterbij komt besef je pas hoe hoog deze kerstboom moet zijn!

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0079.jpg (94452 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0080.jpg (96240 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0081.jpg (119483 octets)

Helaas hadden we allebei een beetje last van turista. Zo noemen de Mexicanen het als niet-Mexicanen diarree krijgen door het binnenkrijgen van leidingwater. Zo rijk als de Mexicaanse fauna is, zo rijk is ook de fauna aanwezig in het leidingwater. Zelf zijn de Mexicanen er aan gewend, maar als Europeaan kun je zelfs ziek worden door een drankje te nemen met ijsblokjes, gemaakt van leidingwater. Een mogelijke remedie is om elke dag een dosis alcohol tot zich te nemen, om het ongewenste dierlijke leven in je maag te vernietigen. Erik heeft dit uit voorzorg trouw iedere dag gedaan.

Voor het middageten zijn we naar het nabijgelegen stadje Chiapa de Corzo gegaan, en daar hebben we ook een museum bezocht. Hierin waren voorwerpen te zien uit de tijd van de Spaanse overheersing en de piraterij van met name Engeland en Nederland. Hierin wordt het beeld van ‘onze’ zeehelden toch iets anders weergegeven. De Spaanse koning had alle Maya-rijkdommen aan Spanje toegeëigend, daarentegen hadden de Engelse en Nederlandse heersers hun zeelui toestemming gegeven om alles van de Spanjaarden te veroveren wat ze konden.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0083.jpg (149141 octets)

Om 16:00 zijn we teruggekomen in San Cristóbal, waar we met een Braziliaan en twee Duitsers uit het groepje nog een paar glazen hebben gedronken. Daarna hebben we kaartjes voor de bus van zondag naar Tulum gekocht en een kerk en een markt bezocht. Hier hebben we een hangertje van amber voor Myriam gekocht. San Cristóbal wordt beschouwd als de amberhoofdstad van Mexico en is, samen met de Dominicaanse Republiek, de enigste plaats in Latijns Amerika waar het gewonnen wordt. Het hangertje was door een jongen gemaakt die het van zijn vader geleerd had. Hij had ook een prachtige Maya-kalender van amber, maar die was heel duur.

Na een beetje gerust te hebben in het hotel zijn we gaan eten en hebben we een live-band gezien op de Zócalo.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0084.jpg (41858 octets)

  Terug naar boven

 

Zondag 12 mei.

Dit was een heel interessante dag. Omdat het een bergrijke omgeving is, dachten we dat het mooi zou zijn om ‘s morgens de zon op te zien komen boven de bergen. Dus hadden we aan de hoteleigenaar gevraagd wat het beste plekje was. Zodoende stonden we al om 6:15 voor de Iglesia de San Cristóbal, het hoogste punt van de stad. Vooraf leek het niet zo ver te zijn, maar op onze kaart konden we niet zien hoe steil het naar boven ging. Bovendien hadden we nog niet gegeten dus we waren bekaf toen we boven waren. De zonsopkomst was niet zó spectaculair. In feite was hij al op, maar zat nog lange tijd verscholen achter de bergen. Daardoor was het al licht toen hij vanachter de bergen kwam. Dat moment hebben we niet eens meer afgewacht, want we wilden ervan profiteren dat we vroeg op waren om de typische Indiaanse markt van San Cristóbal te zien. Deze was in opbouw toen we daar kwamen, we zagen veel vrouwen hun handelswaar op een kar naar boven duwen of trekken, terwijl de mannen de kraampjes aan het bouwen of aan het inrichten waren.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0085.jpg (95678 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0086.jpg (87179 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0088.jpg (66488 octets)

Om 9:00 zijn we met de hoteleigenaar vertrokken om drie dorpen, bewoond door Indianen, te bezoeken. De Indianen in deze streek willen niet gefotografeerd worden, omdat ze geloven dat hun ziel daarmee verloren gaat. Hierin gaan ze zo ver dat je riskeert om aangevallen te worden als je het toch doet. Uit respect hebben we een paar kaartjes gekocht met foto’s.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0089.jpg (101956 octets)

Het eerste dorp waar we aankwamen heette San Andres Larráinzar, meestal afgekort tot San Andres (Larráinzar is de oorspronkelijke naam). De hoteleigenaar wilde dit aan ons laten zien omdat hij hier geboren was en tot zijn negende jaar geleefd had, en omdat het niet in de toeristische gidsen staat en toeristen er dus zeer zeldzaam zijn. Wij waren er op dat moment dan ook de enigste niet-indianen, wat een gek gevoel was. Er was een drukke markt, waar veel inwoners en omwonenden van het dorp naar toe gekomen waren om groente, fruit, kleren, schoenen maar ook audiocassettes te kopen en te verkopen. Wij werden natuurlijk een beetje raar aangekeken, en we voelden ons een beetje onhandig omdat we steeds moesten opletten om nergens tegenaan te lopen met onze lange lichamen.

Opvallend: Alle vrouwen waren traditioneel gekleed, met een zwarte rok, wit hemd met felle rode en paarse versieringen erop, terwijl nog niet de helft van de mannen dat was. Mannen die wel hun traditionele kleding in ere hielden, droegen meestal zwarte poncho’s, met daaronder een rood met wit hemd en een rode riem over hun poncho. Ook hadden ze vaak een bruine puntige hoed, met vanuit de punt vele kleurige linten.

*

020120-1347-28.jpg (68554 octets)*culture1.gif (29316 octets)*

De hoteleigenaar kwam nog wat oude bekenden tegen, met wie hij in hun eigen taal, het Totzil, sprak. We hebben een soort fruit gekocht, wat het midden hield tussen een pruim en een appel. Vrij droog. We hebben ook een geweven lap gekocht, waarvan je links een stukje ziet. Dit is een typisch Maya-motief.

sPICT0001.jpg (67475 octets)*

Zoals de hoteleigenaar ons uitlegde was de klederdracht zeer streekgebonden en er waren grote verschillen van dorp tot dorp. In San Juan de Chamula, het tweede dorp waar we aankwamen, hadden de vrouwen nog steeds een zwarte rok, maar droegen nu steevast een blauw hemd met een rood/wit randje. De mannen droegen meestal een witte poncho, aangevuld met westerse kleding. Alleen de belangrijke mannen hadden een zwarte poncho. Ook hier waren alle vrouwen, in tegenstelling tot de mannen, traditioneel gekleed.

190a-01.jpg (143044 octets)*

In dit dorp waren we niet de enigste westerlingen. Naast de markt was er een druk bezochte kerk. Hier binnen hoorden we een ongekend geroezemoes. Dit werd veroorzaakt doordat de aanwezige gelovigen hardop, en ieder afzonderlijk, aan het bidden waren. In hun geloof moet je hardop bidden omdat de heiligen het anders niet horen. Deze mensen geloven niet in een god, maar in heiligen. Die heiligen worden gerepresenteerd door veelal kitscherige poppen, compleet met knipperende kerstlampjes enz.

In dit dorp hebben we een tafelkleed gekocht.

Op weg naar het derde dorp viel ons op dat er veel vrouwen waren die met hout of handelswaren sleepten, terwijl de man er enkele meters voor liep zonder iets te dragen. De hoteleigenaar heeft ons uitgelegd hoe dat kwam. Bij de Maya’s, zowel de pre-Columbiaanse als hun huidige afstammelingen, heeft de vrouw een hele lage status en wordt bijna als slaaf behandeld. Daarom zal een man alleen lichamelijke inspanningen verrichten als zijn vrouw er niet is.

Campesino_1-San_Cristobal.jpg (8358 octets)*

Wat ons ook opviel was de grote hoeveelheid reclame langs de wegen voor cola, in de vorm van Pepsi en Coca-Cola logo’s die op huizen waren geschilderd. In San Juan de Chamula kennen ze sinds 30 jaar cola, en in San Andres sinds 20 jaar. Het interessante hiervan is dat ze het vooral gebruiken bij heilige rituelen, of om het tekenen van contracten te beklinken. Een beetje zoals wij champagne gebruiken.

Het derde dorp op de route was Zinacantán. Hier zijn we een paar keer flink geschrokken van vuurwerk wat afgestoken werd om regen op te wekken. Ook hier was weer een markt, maar wel kleiner en minder druk. De mannen liepen in overwegend donkere poncho’s met veel versieringen, de vrouwen waren in het wit met een soort doek over hun schouders, die donker van kleur was met versieringen erop.

020120-1349-06.jpg (75631 octets)*020120-1437-46.jpg (34644 octets)*mujeres_chiapas.jpg (17964 octets)*

Rond de middag zijn we weer teruggekomen in San Cristóbal, en hebben we gegeten in restaurant Paris-Mexique. Daarna hebben we een Maya-museum bezocht en hebben we een paar souvenirs gekocht. De streek rond San Cristóbal is een goede plek om souvenirs te kopen, omdat het authentieker en zeker goedkoper is dan wat je bijv. in Mérida aantreft, om over Cancún maar te zwijgen.

Toevallig kwamen we in een café een van de Duitsers van de vorige dag tegen, met wie we nog eens wat gedronken hebben.

Toen hebben we ons voorbereid om de nachtbus naar Tulum te nemen, die om 16:30 vertrok. In deze bus was het warmer dan in de vorige, we hadden ons voor niets ‘warm’ aangekleed. We hebben wel gemak gehad van ons tafelkleed wat we als deken gebruikten. Al met al hebben we toch vrij redelijk geslapen, in ieder geval beter dan de eerste keer.

  Terug naar boven

 

Maandag 13 mei.

Na 16 uur in de bus kwamen we om 8:30 aan in Tulum, waar het op dat moment al lekker warm was. Direct een taxi gepakt naar een hotel wat wel duur, maar op zich vrij aardig was: hutjes, tussen de palmbomen op het strand, op een steenworp van de Caraïbische Zee. Daar zijn we direct maar ingesprongen om van de hoge golven te genieten. Daarna gedoucht, gegeten en een dutje gedaan in de hut.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0090.jpg (96739 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0091.jpg (108416 octets)

Tulum heeft twee nadelen: alles is duur (hotel, taxi) en er rijden geen collectivos. Dus om naar de nabijgelegen Maya-ruines te gaan, kun je een dure taxi nemen, de zeven kilometer lopen of liften. Wij hebben gekozen voor het laatste, en kregen redelijk snel een lift van twee Mexicanen.

De site op zich is nogal klein, en omdat we al verwend waren met de indrukwekkende sites Palenque, Uxmal en vooral Chichén Itzá, maakte Tulum op ons niet meer zoveel indruk. Deze plaats is vrij recent (1250-1521) en diende als fort, aan de kust gelegen en omringd door een muur om de Maya’s te beschermen tijdens onderlinge oorlogen. Overigens leefde het gewone volk wel buiten deze muren. Doordat deze plaats veel minder een religieus of cultureel doel had waren er minder versieringen. Echter de palmbomen en de azuurblauwe zee op de achtergrond maakten deze site toch de moeite waard. Ook hebben we er veel iguana’s gezien. Die komen hier zo vaak voor dat ze platgereden op de weg liggen.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0092.jpg (74624 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0093.jpg (106318 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0094.jpg (96794 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0096.jpg (93400 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0097.jpg (116320 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0098.jpg (88881 octets)

Op de terugweg naar het hotel hadden we minder geluk, pas na een uur lopen door de hitte kregen we een lift van twee Amerikaanse meisjes.

’s Avonds hebben we op het terras van het hotel gegeten, en daarna een strandwandeling gemaakt. Het viel ons op dat we hier veel meer sterren konden zien dan in Europa.

  Terug naar boven

 

Dinsdag 14 mei.

Die dag begonnen we in vertwijfeling: we hadden het gevoel een beetje verzadigd te geraken met indrukken, en begonnen het een beetje beu te geraken. Daarop hadden we het volgende besloten: we zouden naar Cancún gaan, daar zouden we contact opnemen met Continental Airlines om te weten of we een eerdere vlucht konden nemen. Als het niet zou gaan, dan zouden we naar het eiland Isla Mujeres gaan om de rest van de tijd een beetje uit te rusten.

Dus hebben we eerst de taxi naar het busstation gepakt, en daarna de bus naar Cancún. In de bus hebben we met een Franse vrouw gesproken, die alleen op reis was en naar Playa del Carmen ging. Aangekomen in Cancún hebben we naar Continental Airlines gebeld, en het bleek dat we een vlucht op woensdag 15 mei konden nemen, maar dat het 150US$ per persoon zou kosten, dus laat maar zitten. Dus besloten we de boot te pakken naar Isla Mujeres. Hier aangekomen hebben we met onze buurvrouw in Hoeilaart gebeld, omdat zij onze post verzamelde en Myriam toch wel benieuwd was naar de uitslag van het examen, wat ze had afgelegd om vertaalster bij de EU te kunnen worden. We waren natuurlijk heel blij toen ze de brief voorlas en bleek dat de uitslag positief was! Maar later begonnen we te twijfelen of het wel de goede brief was, ze had nl. ook voor een ander, minder belangrijk, examen ingeschreven....

We hebben eerst onze rugzakken in een hotel gezet en wilden toen gaan eten. We waren van plan om naar ‘Saveurs du monde’, een restaurant dat beheerd werd door de Franstalige Lolo Lorena, te gaan. Maar we hadden pech: ze bleek midden in een verhuizing te zitten. We hebben Lola gesproken, en ze zei dat ze een zaak wilde openen op een andere plek, en dat het haar verschrikkelijk speet ons niets aan te kunnen bieden. Al pratende kwamen we achter een groot toeval: haar ouders wonen niet ver van ons, in Braine l’Alleud in België. Daar zou ze eind mei naar toe gaan, en dan zou ze ons daar uitnodigen om te eten...

Omdat we toch honger hadden heeft ze ons verschillende restaurants aanbevolen. Uiteindelijk lukte het haar niet goed om ons duidelijk te maken welke kant we op moesten, waarop ze ons dan maar gebracht heeft, één voor één achter op haar scooter...

Het restaurant waar ze ons naar toe bracht was inderdaad niet slecht, veel visgerechten natuurlijk. Daarna hebben we wat vuile was naar een wasserette gebracht, een beetje langs het water geslenterd en gedoucht en gerust in het hotel.

Dan hebben we eindelijk, eindelijk onze kaartjes gepost die we al vanaf Mérida bij ons hadden... Voor diegenen die dit lezen en nog steeds niets ontvangen hebben: de kans dat post verloren gaat is in Mexico heel groot.

Toen we de was weer ophaalden liepen we Valéry en Muriel uit Brussel tegen het lijf, die we kort gezien hadden in het hotel in Palenque. We hebben met zijn vieren gegeten op dezelfde plek als die middag, en onze ervaringen uitgewisseld. Hier beseften we dat we al heel wat hadden meegemaakt.

Een klein minpuntje van ons hotel: vlakbij waren twee café’s die allebei live-muziek hadden, dus vroeg slapen was er niet bij.

  Terug naar boven

 

Woensdag 15 mei.

We hadden met Valéry en Muriel afgesproken om samen het eiland op de fiets te verkennen. Dus hebben we elkaar ontmoet in het café naast ons hotel, waar we een ontbijt van muffins en fruitsap hebben genomen. Daarna hebben we fietsen gehuurd en zijn we via de westkant van het eiland naar het zuiden gereden. Onze eerste stop was om een zeeschildpaddenboerderij te bezoeken. Hier werden niet alleen zeeschildpadden gefokt om hun aantal in de zee te laten toenemen, er werden ook in beslag genomen exemplaren bewaard. Deze dienden als bewijsmateriaal tegen vissers die ze illegaal hadden gevangen en daarbij betrapt waren. Naast zeeschildpadden waren er ook aquaria met prachtige tropische vissen, zeepaardjes, kreeften en zee-egels.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0099.jpg (83667 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0100.jpg (74089 octets)

Het vervolg van de tocht was vermoeiender dan we dachten, omdat het toch nogal heuvelachtig maar vooral heel warm was. Dit is waarschijnlijk de dag geweest dat we het meeste gedronken hebben. We zijn doorgegaan tot aan de zuidpunt, en dan via de oostkant weer terug naar het noorden gegaan. Terug in het dorp waren we allemaal doodmoe.

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0101.jpg (85317 octets)

Valéry en Muriel hebben hun fietsen gehouden, wij hebben ze terug ingeleverd en hebben ons wat opgefrist in het hotel. Na een hapje te hebben gegeten hebben we een siesta gehouden. Lolo had ons sowieso afgeraden om voor 16:00 naar het strand te gaan en bovendien was Myriam wat verkouden, dus konden we wel wat rust gebruiken. Om 16:00 zijn we dan toch naar het strand gelopen en hebben we in de zee gezwommen. Toen er een wolk voor de zon kwam zijn we gaan eten in een sushi-bar, om eens af te wisselen met het Mexicaanse eten. Die was een beetje duur, maar wel lekker. ’s Avonds zijn we bij de live-muziek gebleven, en kwamen we Valéry en Muriel weer tegen.

  Terug naar boven

 

Donderdag 16 mei.

Van vroeg opstaan om de zon te zien opkomen boven de zee is niets gekomen, we lagen nog te lekker te slapen...

Eens uit de veren zijn we naar het strand gegaan. Myriam heeft tijdenlang rondgedreven zonder te bewegen, iets wat Erik tot zijn frustratie niet lukte, zijn armen en benen zakten steeds naar beneden. Daarna heeft Myriam een zandkasteel gemaakt onder een verraderlijk zonnetje, wat je niet voelde maar wat zijn werk wel deed: we waren allebei rood verbrand.

Tegen de middag hebben we ‘ons’ restaurant weer opgezocht waar we al twee keer eerder geweest waren, daarna hebben we nog wat cadeautjes gekocht. Om de felle zon te ontlopen hebben we ’s middags een lange siesta gehouden.

Na pasta gegeten te hebben was de zon al onder aan het gaan, wat een schitterend beeld gaf aan het strand. Toen het helemaal donker was hebben we nog wat gekletst met Valéry en Muriel en zijn we vroeg naar bed gegaan, omdat de volgende dag de terugreis zou beginnen...

huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0102.jpg (23350 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0103.jpg (66097 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0104.jpg (69465 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0105.jpg (29138 octets) huwelijksreis mexico erik dierkx myriam besson scan0106.jpg (23967 octets)

 

Vrijdag 17 mei.

Heel praktisch tijdens een terugreis: we hadden allebei de turista. We zijn om 7:00 opgestaan om te voet naar de veerboot te gaan. Aan de overkant hebben we een taxi naar het vliegveld genomen. Overigens vertelde de taxichauffeur ons dat Mexicanen alleen naar het buitenland kunnen reizen als ze een borgsom van 500.000 peso's betalen, die ze dan bij terugkomst in Mexico weer terugkrijgen. Dit is om te voorkomen dat de Mexicanen massaal naar andere landen vluchten.

Om 9:00, beter vroeg dan laat, kwamen we bij het vliegveld aan. Toen we onze peso's voor dollars wilden wisselen liepen we de vrouw tegen, met wie we dinsdag in de bus naar Cancún gesproken hadden. Met haar hebben we de tijd tot 13:00 gedood. Ze bleek Christine te heten en arts te zijn.

Vervolgens zijn we aan boord gegaan, en kwamen we om 17:50 (US, 16:50 Mexico) aan in Newark. Gelukkig moesten we deze keer niet zo lang wachten op de aansluitende vlucht die om 19:00 (US, 1:00 zaterdag Europa) vertrok. Deze nachtelijke vlucht duurde ongeveer zeven uur, waarin we nauwelijks konden slapen.

  Terug naar boven

 

Zaterdag 18 mei.

Om 8:00 kregen we weer Belgische grond onder de voeten. Een taxi heeft ons naar huis gebracht, waar de wildernis in de tuin ons aan de jungle van Palenque deed denken. Met dit verschil, dat onder de heuvels geen Maya-tempels schuil gingen, maar mierentempels.

We hebben onze spullen opgeruimd en een voorzichtig begin gemaakt met het gras maaien totdat we ’s middags allebei zo moe waren dat we toch 2 à 3 uur geslapen hebben.

Die dag hadden  ze in onze wijk uitgekozen om een wijkfeest te organiseren (om onze terugkeer te vieren?). Dus zijn we ’s avonds nog even naar de feesttent gegaan om wat bij te kletsen met de buurvrouw en te dansen.

 

   

    Home

 

  Erik & Myriam's Homepage  |  Onze huwelijksreis naar Mexico  |  Matthieu  |  Alexander  |  3D-Kukulcán  |  Photos  |   Our vacation in Canada  |  3D Gallery